Sesje

Sheverish

Czasami się zastanawiam dleczego dopada mnie melancholia.
Prowadzi mnie to do różnych refleksji, przemyśleń, smutnych uśmiechów i radosnych żali.

Pytania o szarpiącą mną egzystencję.

Czy tak wielce jestem prawdziwy, czy tak wiele noszę masek?
Czy każdy uśmiech jest nieszczery, a tylko niektóre są szczersze?
Czy można poznać siebie równie dobrze jak poznaje nas śmierć?
Czy miłość boli, bo musi, czy dlatego, że chce?
Czy warto się bać tego co musi się stać?
Czy zrozumiemy nicość w kontekście wszechobecności wieczności przemijania?

Każdy dzień niesie przemyślenie, myśl, albo krzywy uśmiech, którego nie potrafię się pozbyć. Nie potrafię ich wyrzucić. Nie potrafię stłamsić. Każdy dzień to walka, którą toczę niewiedząć czy chcę to czynić, czy muszę. Nie dostrzegam celu moich rozterek, niewiedząc czy nie chcę go widzieć, czy nie ma nic do zobaczenie. Rzeczywistość mnie ogarnia wypełniając umysł imaginacją, którą świadomie odrzucam, a nieświadomie?

Niemal każdy wynik mych analiz pogłębia mój nastrój przygnębienia. Cichy bezśmiech uderza falami, szczególnie gdy ranią mnie osoby, które kocham. Kocham jedną tylko osobę. Czy tak być powinno? Jeśli nie powinno, to jak winno być? Czy to jest nienawiść do wszechświata, czy niespełnione poczucie przynależności? Smutne oderwanie się od świata, czy uśmiech w stronę wieczności?

Mimo że Exegi Monumentum, jest on z żelaza i niedługo skruszy go rdza?
Żyć warto dla życia, czy dla wieczności odkrycia?
Chcę być potworem, czy nim jestem?
Jak wiele jest fałszu w zdaniu prawdziwym?
Czy można wyjść z drzwi nie myśląc o wychodzeniu?
Rozwijając kulturę rozwijamy czy cofamy siebie?
Jeśli istnieje granica człowieczeństwa, to gdzie jest granica boskości?

Nie pomogło mi. Kolejna niespełniona nadzieja zatopiona w objęciach realności. Pokłon w stronę czasu. Salut w stronę świata. Łza do miłości posłana w tym krótkim liście do teraźniejszości, przyszłości i przeszłości.

Miecze mi po to by móc spotkać się z odpowiedzią, gdy ja będę tego chciał. Zginę w wypadku samochodowym, nagle i kiedyś.

Sheverish. Skryba Światów.