Sesje

Kruczowlosa

Gdy Gabrielle spostrzegła się, że Fedarius rzucił się na orka, szybko ruszyła w jego stronę.
- Przestań! - krzyknęła odciągając mężczyznę od orka. - Co ty wyprawiasz? Przecież to nie ON zabił twoją rodzinę... To nie jego wina...

Sever

< Podskoczyłem do Fedariusa i złapałem go za rękę. >
-Nie. Nie rób tego. Wtedy okażesz że jesteś taki sam jak orkowie... Rozumiesz?

Off: Torluk czy jak on tam ma, nie mógł zostać złapany przez elfy jak był mały, bo orkowie to są ELFY, tylko że pod wpływem zła i gniewu oraz tortur zostały przemienione w takie cuś. Więc myślę, że jak był mały to jeszcze nie został orkiem. Raczej logiczne.

Vasemir

Fedarius stał, dysząc ciężko. Krasnolud mógł mieć rację... Ale skąd wie, że ten ork nie zrobił nieczego złego? Samo jego istnienie jest obrazą natury... Strażnik spojrzał na Gabriellę, która stała się go uspokoić. "Przynajmniej dla niej..." pomyślał i powiedział - Niech wam będzie... Wybacz... Turlaku. - po czym wrócił do przygotowywania obozwiska.

Off: nielogiczne. Twój opis orka jest dobry, ale długo torturowane elfy zmieniły wygląd na szkaradny. O ile pamiętam, to Melkor je torturował, więc jego magia poważnie na nie wpłynęła. Kiedy później się między sobą rozmnażały, ich dzieci były takie jak one. Potem, przez kolejne pokolenia się degradowały, więc są, jakie są od małego.

Kruczowlosa

Gabrielle podeszła do Fedariusa, który przygotowywał obozowisko.
- Zostaw to... na chwilę - powiedziała obejmując jego dłonie swoimi. - To było... niepodobnie do ciebie. Zawsze panowałeś nad swoimi emocjami, a dzisiaj...
Wojowniczka spojrzała w zielone oczy Dundeaina oczekując na jakąkolwiek odpowiedź.

Silent

Thoruk stał z boku i przyglądał się temu, co się wydarzyło. Ci ludzie są dziwni. Orkowie też. Jak to dobrze, że krasnoludy żyły daleko od tego wszystkiego, pomyślał. Widział namiot, który zaczął rozkładać Duendain. Postanowił rozpalić ogień. Nazbierał z okolicy chrustu. Były tego trzy naręcza. Kiedy było już sporo drwa na opał, wyjął krzesiwo i po chwili grzał ręce przy wesoło trzaskającym ogniu.

Vasemir

Westchnął i wstał. - Wybacz... sama wiesz, że to orkowie zabili moją rodzinę. Zabili moją matkę, ojca, kuzyna... Nie mogłem się opanować, kiedy powiedział, że nic nie zrobił... Eru chyba przeklął całą tą ich rasę. - objął Gabriellę i szepnął jej do ucha czule, ale też z wielkim bólem - Nie chcę znowu stracić kogoś bliskiego... Nie chcę tak głupio stracić Ciebie...

Vistor

<Ork popatrzył z mieszanką gniewu i strachu na twarzy na Dunedaina. Uciekł do lasu, gdy nikt na niego nie zwracał uwagi.> Torluk chciał być miły! Teraz oni cierpieć! <Wrzasnął zanosząc się szaleńczym śmiechem>

Vasemir

O ku**a, teraz to przesadził! - krzyknął, podniósł łuk i popędził za orkiem. - Nie będziesz nam groził! - krzyczał, wpadając za orkiem do lasu i goniąc go.

Kruczowlosa

- Cholera jasna... - zaklęła cicho Gabrielle wyciągając swój miecz, który zalśnił w blasku księżyca. - Lepiej chodźmy za nim, bo jeśli orków jest więcej, to Fedarius z pewnością sam sobie nie poradzi - zwróciła się do dwóch Krasnoludów, po czym pobiegła wgłąb lasu.

Silent

- Ahh... wreszcie coś zaczyna się dziać! ZA PRZODKÓW! - wykrzyczał Thoruk i z dobytym młotem zagłębił się w las, za ludźmi. Po chwili dogonił Gabriellę - Prowadź, wojowniczko!

Sever

< Pokiwałem głową i powiedziałem. >
-Głupi ci ludzie!
< I pobieglem za nimi z toporkami. >

Vistor

Vasemir

Sorry, że offtopuję, ale może napisałbyś, jak nam się udał pościg, czy go widzieliśmy, zgubiliśmy itd.? Razz

Vistor

Vasemir

Powinniśmy byli zabić go, jak tylko go zobaczyliśmy... Cóż, nie ma teraz co nad tym się zastanawiać - już i tak straciliśmy sporo czasu. - powiedział i zaczął dokańczać stawiać namiot. - Ruszymy około godziny, dwóch po świcie. - kiedy dokończył stawianie namiotu, zebrał trochę chrustu i rozpalił ognisko.