Sesje

Sever

-Lepiej zostaw sobie tą broń. Może kiedyś się jeszcze przydać.
< Stwór schował broń a ja zapytałem. >
-A dlaczego niby przy tobie mielibyśmy przejść bezpiecznie? Przecież jesteśmy potężniejsi?

Vistor

Niech krasnal pomyśli! Na głownej drodze wszyscy by się na was patrzali! A ja znam bezpieczniejszą droge, na której nie ma ludziów ani elfów. I też szybciej się nią przechodzi przez puszcze. <Spojrzał błagalnie na całą czwórke.>

Sever

-Hmm.. ja bym małemu zaufał, a wy jak myślicie?

Kruczowlosa

- Och, na ogół nie przepadam za orkami, ale... dajmy mu coś do jedzenia i po prostu pójdźmy - wtrąciła się Gabrielle. - Z nim lub bez niego. Czas mija, a przecież chcielibyśmy dojść do Morii jak najszybciej, czyż nie?
Wojowniczka spojrzała na swoich towarzyszy oczekując na odpowiedź.

Vistor

No właśnie. Pani powiedziała "Jak najszybciej". A ja was najszybciej zaprowadze. <Powiedział przymilnym głosem.>

Kruczowlosa

Gabrielle wyciągnęła z zapasów trochę suszonego mięsa i bochenek chleba, po czym podeszła do orka.
- Proszę, mam nadzieję, że choć na chwilę zaspokoisz głód - powiedziawszy to wręczyła stworowi jedzenie, po czym wróciła do przyjaciół.

Silent

W oddali zawył jakiś wilk
- Krasnoludy do strachliwych nie należą - zaczął Thoruk - jednak czas chyba zostać tutaj na noc. Radziłbym postawić warty. Ja mogę stać pierwszy. Będę pilnować Was wszystkich. Za jakieś dwie, trzy godziny ktoś mnie zmieni. Co Wy na to?

Vistor

Kruczowlosa

- Mogę cię później zmienić - zaproponowała Gabrielle ignorując orka. - I tak nie czuję się senna, pewnie znów nie zasnę przez całą noc.

Vistor

Silent

- Ork, który płacze. A to Ci dopiero - rzekł sam do siebie - to co robimy? Jeżeli ktoś na wyprawie płacze to raczej się nie nadaje do jej kontynuowania. Na początku byłbym w stanie go zatrzymać, ale teraz jestem za tym, aby go zostawić.

//Off:
Kurde! Mam taki nastrój, że nie mogę pisać o tym, że chce go zabić! Chociaż z drugiej strony usłyszeć, że ktoś Cię kocha to jest przeżycie nie do zapomnienia.

Vasemir

- Skończ orku, dostałeś jedzenie. Jak dla mnie, mógłbyś z nami dzisiaj nocować. Na początku zgodziłbym się, byś nas poprowadził, bo najwyraźniej znalazłeś stary trakt, ale teraz mam poważne wątpliwości. Dlaczego aż tak bardzo ci zależy, byśmy z tobą poszli? - spytał, zdejmując z pleców ekwipunek i zaczął rozstawiać namiot. - Dobrze, ja będę stał na warcie trzeci. Gdybyśmy poszli z... Torlukiem, pewnie przeszlibyśmy Puszczę szybciej. Pomijając wątpliwości co do tego, czy ork jest sam, to ten trakt, jak sam mówi, jest nieużywany. Tam, gdzie są ludzie, rzadziej spotyka się bestie. Tam, w lesie, na pewno zostało jeszcze trochę wielkich pająków.- powiedział, a kiedy znalazł się tuż przy Gabrielli, szepnął do niej tak, by tylko ona mogła usłyszeć - pamiętam, o czym rozmawialiśmy w tawernie, ale bitwa to jedno, a zapuszczanie się w nieznany las, tym bardziej w puszczę, która była pod wpływem zła od stuleci, to raczej kiepski pomysł. Tym bardziej, mając za przewodnika nieznanego orka. Nawet, jeśli ma dobre chęci, nie wiadomo co z umiejętnościami.

Vistor

<Ork usiadł na ziemi. Przemyślał kilka kwestji. W końcu powiedział.> Skoro nie chcecie, aby Torluk was nie prowadził to szkoda. Moge tu posiedzieć. Poopowiadać historyjki... Torluk pamiętać jak być mały i biegać po lesie. Wtedy złapały go wredne elfy! Prawie go zabiły! A Torluk nic nie robił! Wy też mnie nie lubić bo Torluk być Ork!

Kruczowlosa

Gabrielle spojrzała na Fedariusa. Wiedziała, że ma on rację, ale jednak wolała się nie wdawać w zbędną dyskusję na ten temat. Po chwili jednak rozmyśliła się i zwróciła się do mężczyzny
- Tak, masz rację... - powiedziała, po czym spojrzała w niebo.

Vasemir

- Dziwisz się, orku? Przez ile stuleci twoi pobratymcy nas atakowali, mordowali kobiety i dzieci? Ile czasu służyliście w służbie Złego i ile cierpień zadaliście w jego imieniu?! - krzyczał gniewnie. Wstał i ruszył na Turlaka - Zabijaliście dzieci i kobiety! Napadaliście bezbronnych, grabiliście farmy wieśniaków, pracujących cały rok! To twoi orkowie zabili mi rodzinę! - krzyknął i rzucił się na orka, celując pięścią na początek w twarz.